UN
BANCO QUE NON SE ESQUECE DE NÓS, AS GALEGAS
Piumal
Vento
Alférez
do corpo de calígrafos,
fundadora
do Colexio Profesional de Peritas Calígrafas de Galicia
Ourense,
Ourense
A
banca cambiou moito e en pouco tempo. Que nolo digan a nós, as
galegas. Ata hai nada tiñamos dúas caixas e un banco. E agora
atopámonos cun só banco, resultado da fusión das dúas caixas.
(Perdemos un banco polo camiño, pero ós do Pastor non pagan esta
páxina...)
Os
nosos principaís clientes nos últimos catro anos foron as dúas
caixas. O acordo que firmamos con elas permitiu un crecemento
desmesurado do seu capital e a colocación das membras do noso
Colexio. Durante o último lustro non houbo paro entre as calígrafas
grazas aos convenios coas caixas galegas Pagáronos para falsificar a
sinatura dos seus clientes nos test de risco que ten que acompañar
(a ditadura que quere controlar o libre mercado, xa saben) moitos dos
contratos bancarios.
Poderán
imaxinar o medo que nos entrou cando soubemos do fin das caixas.
Agora que aquela caixa é un banco que ía ser de nós? Tratamos de
manter as mesmas relacións e tentamos seguir
traballando
xuntos. Ben cedo chegaron os novos convenios que mantiñan os vellos
pactos. A cousas quedaron como estaban: ben, coma sempre.
O
mes pasado abriúse unha porta máis a esperanza. Novacobiza
prometeunos que nunca recoñecería a falsidade das firmas que
encargaron as súas nais. Polo que obrigaría a todos os clientes que
quixeran recuperar os cartos das participacións preferentes ou os
swaps a presentar unha demanda e probar a dita falsidade cun ditamen
pericial. E quen ten que facer ese ditamen? Nós.
Teño
que ser agradecida cun Banco que no se esquece de nós, os vellos
amigos da familia e que sigue partillando connosco a torta dos
cartos, sempre pensando en Galicia, e os galegos e as galegas do
presente, o pasado e o futuro. Grazas Novacobiza!
Aquí en pdf.
Ningún comentario:
Publicar un comentario