O noxo, compromiso con Galicia ( I )

PIDO PERDÓN POR NON DAR MOEDAS

Antón Mático

Caixeiro electrónico

Praza de Galicia, Vilagarcía de Arousa

Non cambiamos nada, poden darme creto, e non é un chiste. Trocamos de nome, de cor pero seguimos atendendo aos galegos de todos os xéneros as 24 horas do día, os 365 días do ano, 5 anos por lustro.

Sei que agora, por culpa das novas interesadas que espallan os nosos inimigos, vides a nós con medo de que amosemos a triste mensaxe de “NON HAI CARTOS” pero iso nunca vai pasar. Nunca negaremos a un galego un só billete (pido perdón por non dar moedas). Nin a xa cercana quebra poderá facernos deixar de traballar: continuaremos admitindo ingresos. 
 

Os que me coñecedes ben sabedes que son un ser racional, non unha computadora desas ás que se pode programar para facer, ou dicir, o que alguén quere. Se escribo isto é porque teño fe neste barco que surca as procelosas augas dos mercados para lograr que vostede pague o vermú do domingo a pesar de esquecer sacar cartos da caixa o venres. 
 

Os sindicalistas, os pensionistas e os funcionarios cargan contra nós para distraer a atención da súa responsabilidade nesta grave crise pero, a quen acuden cando chega o desafiuzamento? Quen lles da calor nas noites do inverno? Quen lles acolle no seo a pesares do seu cheiro, a súa ropa sucia e esas caixas de cartón nas que adoitan durmir?

Nos somos a obra social deste proxecto ilusionante, 100% gaLLego e, por que non dicilo, capitalista que é Novacobiza Banco.

Aquí en pdf.